Tef

TEF, yuvarlak bir tahta kasnağın bir veya iki yanına deriden bir örtü geçirilerek yapılan ve parmak vuruşlarıyla çalınan Vurmalı bir müzik aleti ve Türk Halk çalgısıdır.
Milattan önceki dönemde Anadolu, Mezopotamya ve Orta Asya uygarlıklarında ve daha sonraki dönmelerde de tüm bu coğrafya içinde yaşayanlar tarafından çeşitli tür ve biçimleri kullanılmış olan bu vurmalı çalgı, Osmanlıda da din ya da din dışı alanlarda kullanılmıştır.

vurmalı bir türk halk çalgısıdır.hemen hemen her yörede mevcuttur.yaklaşık 20-40cm çapında, bir kasnak ve tek yüzüne gerilmiş ince bir deriden ibarettir.kasnak üzerine açılan yarıklara 3-5 çift ince pirinçten yapılmış ziller geçirilerek çalgının ritminin zenginleşmesi sağlanmaktadır.bazı yörelerde sade olanları da bulunmaktadır.daha çok kadın eğlencelerinde kullanılmaktadır.daha büyük olanlarına “daire” denilmektedir.el (parmak) ile çalınan vurmalı bir ritm çalgısıdır.yöre ve çalan kişilere göre ”tarande, çingene, acem” diye isimler almaktadır.yaklaşık 30-40 santim çapında bir kasnağa gerilen oğlak derisinden olursa daha verimli olur.def (tef) elde havaya kaldırılarak ve zillerin şıkırtıları duyulsun diye sallanarak çalınır.kırsal kesimde halen kına ve düğün gecelerinde bilhassa kadınlar eğlenmek için def’i hem çalar hem oynarlar.zilli tef ve zilsiz tef olmak üzere iki çeşittir